Polityka hejtu - nawet ta najstaranniej dopracowana - w ostatecznym rozrachunku przegrywa z racjonalnym dobrem. Świadczy o tym chociażby 28. finał WOŚP.
Polityka hejtu i jej najtragiczniejsze żniwo
Było nim oczywiście zabójstwo prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza podczas zeszłorocznego finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.
Ci, którzy walnie się do tego przyczynili, nadal czują się bezkarni. A nawet pozwalają sobie na więcej, dostając na to publiczne pieniądze. Przykład zmasowanej nagonki na marszałka Senatu, o której pisze chociażby Newsweek, ze strony partii rządzącej i sprzyjających jej mediów świadczy o tym najlepiej.
Po stronie rządzącej nie ma cienia refleksji nad tym, co się stało w tamtym roku. Przeciwnie. Widzę tutaj pewien rodzaj myślenia, który można byłoby podsumować następującym stwierdzeniem: Idziemy w to dalej, żeby przypadkowo nie dotarło do naszej mentalności, jak wielkie zło wyrządzamy.
Dlatego najwięksi hejterzy są dzisiaj najbardziej celebrowani przez obecny układ rządzący. A płaci za to wszystko społeczeństwo. Robi to w znaczeniu mentalnym, moralnym jak i bardziej namacalnym - czyli finansowym.
Kolejne dotacje dla TVP świadczą o tym najlepiej. Jacek Kurski, od którego starożytni cynicy, Nicolo Machiavelli i Joseph Goebbels razem wzięci mogliby się uczyć propagandy, niszczy ludzi. Ludzi nieprzychylnych PiS, którzy mają odwagę sprzeciwiać się niszczeniu demokratycznego państwa prawa. Dla których nie tylko praworządność, ale i wysokie standardy moralne, stanowią nadal imperatyw kategoryczny.
Polityka hejtu vs. Dzielenie się dobrem
Gdańsk dzieli się dobrem. Te ostatnie słowa Pawła Adamowicza, które stały się hasłem tegorocznego finału WOŚP w jego ukochanym mieście, dają pewną nadzieję na przyszłość. A o samej wdowie po panu prezydencie, Magdalenie Adamowicz, napiszę krótko. Jej postawa i siła ducha zasługują na moje największe uznanie i głęboki szacunek.
Polityka hejtu często przegrywa z dobrem. Nie widać tego na co dzień w mediach, dla których zło najczęściej jest po prostu atrakcyjniejsze w przekazie.
Czy istnieje dla tego jakaś alternatywa?
Tak. Nie musi tak wcale być. Żyjemy w dobie Internetu. Dzięki niemu nie jesteśmy już tylko biernymi odbiorcami treści. Staliśmy się także jej czynnymi nadawcami. Spróbujmy zatem być częściej nadawcami treści pozytywnych, a nie negatywnych.
I tutaj uczciwie sam uderzam się we własne piersi. Sam bowiem udostępniam i publikuję dużo treści, które wzbudzają w odbiorcach negatywne emocje. Ale z drugiej strony, jak powstrzymywać się od negatywnych opinii, jeżeli państwo zamiast chronić, ciemięży słabszych.
Usprawiedliwienie negatywnych emocji
Fundusz Solidarnościowy, który miał zagwarantować osobom z niepełnosprawnościami lepsze i niezależne życie, przeznacza się na trzynaste emerytury - po to, żeby dotrzymać obietnicy powyborczej. Obietnica ta natomiast musi zostać zrealizowana tuż przed kolejnymi wyborami.
To zawsze budzi duże emocje. I trudno oczekiwać, żeby były one pozytywne. Dlatego też tak trudno jest dziś o przekaz, który będzie niósł ze sobą optymizm.
Są jednak sytuacje, gdzie pozytywne nastawienie do drugiego człowieka i chęć dzielenia się dobrem wygrywają. Uwierzcie mi, proszę, że naprawdę można dodać skrzydeł drugiej osobie. Sam jestem tego najlepszym przykładem.
Zapraszam do obejrzenie załączonego filmu Aktywność i niezależność mimo niepełnosprawności.
Społeczeństwo obywatelskie - alternatywa dla polityki hejtu
Żadne państwo nie może uznawać się za dobre, postępowe i nowoczesne, jeżeli nie opiera się na praworządności i społeczeństwie obywatelskim.
Tworzymy je my - wolni i niezależni ludzie, skupieni wokół wartości i idei, które są dla nas najistotniejsze.
Ja sam mam zaszczyt i honor w ramach działalności Fundacji Zdrowie Jest Najważniejsze walczyć o coś, co dla mnie osobiście stało się już pewnego rodzaju sacrum. Niezależne życie osób z niepełnosprawnościami, na które składają się tak oczywiste i zarazem uniwersalne wartości, jak osobista wolność i godność, autonomia i prawo decydowania o sobie samym - podmiotowość.
Powyżej podałem przykład racjonalnego dobra - jeden z wielu. Takim przykładem jest też niewątpliwie Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy. Nie da się bowiem przez ponad ćwierć wieku ciągnąć za sobą tyle milionów ludzi czyniąc zło.
A efekty działalności WOŚP są przecież oczywiste i namacalne. Chyba każdy, komu w ciągu tych dwudziestu ośmiu lat urodziło się dziecko, wie o tym najlepiej. A to przecież tylko jeden z kierunków działań, jakie podejmuje Orkiestra.
Podmioty społeczeństwa obywatelskiego
Ogromna charyzma Jerzego Owsiaka sprawiła, że jest dziś ona najbardziej rozpoznawalnym podmiotem społeczeństwa obywatelskiego w Polsce. Jest też ona rozpoznawalną marką na całym świecie.
Stowarzyszenie Klon/Jawor w lutym 2019 roku opracowało raport za rok 2018: Kondycja organizacji pozarządowych. Wynika z niego, że w Polsce działało wówczas (wg REGON) około 143 tys. organizacji. Szacuje się przy tym, iż 65 proc. spośród tych podmiotów, które zostały zarejestrowane, wykazywało swoją aktywność.
Aktywność ta najczęściej jest okupiona ciężką pracą i milionami wyrzeczeń całych armii fantastycznych ludzi. Chociażby Agnieszka Dąbkowska i wszystkie wspaniałe osoby, które tworzą Fundację Zdrowie Jest Najważniejsze, wiedzą o tym najlepiej. Ja sam mam ogromny zaszczyt i honor należeć do tego zacnego grona jako ekspert ds. niezależnego życia.
Nie zawsze jednak spotyka się to z wyrazami szacunku i uznania. Konstruktywna krytyka bywa tutaj rzadkością. A potępianie wszystkiego w czambuł i opluwanie wszystkich i wszystkiego dookoła stało się dzisiaj, niestety, narodowym sportem znacznej części Polek i Polaków.
Polityka hejtu nie musi jednak zwyciężać. Przykład Wielkiej Orkiestry Świątecznej pomocy pokazuje to najlepiej.
Czy jednak stać nas na to? Jak uważacie?
Serdecznie zapraszam do dyskusji w komentarzach poniżej oraz na grupie Co tam, Panie, w polityce?.
Polecam także Fanpage OpinioLogii - www.facebook.con/opiniologia.
Polityka hejtu
Autor: Wojciech Kaniuka
Źródło: OpinioLogia.pl
Źródło:
Stowarzyszenie Klon/Jawor, raport Kondycja organizacji pozarządowych, Warszawa, luty 2019
Foto:
Polityka hejtu
Autor: Wojciech Kaniuka
Źródło: OpinioLogia.pl
Artykuł po raz pierwszy ukazał się na Portalu opiniotwórczym OpinioLogia,pl.
